اثر لیتیم کلراید بر روی حافظه و رفتار در موش صحرائی

سابقه و هدف: داروهای مورد مصرف در اختلالات خلقی معمولا برای مدت زمان نسبتا طولانی بکار می روند. لذا آگاه بودن از آثار ناخواسته آنها بخصوص آثار روانی و بالاخص اثر آنها بر روی حافظه و رفتار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در مطالعه حاضر سعی برآن شد که اثر لیتیم به عنوان یک داروی موثر در پیشگیری از بیماری مانیا-دپرسیو و درمان کننده مانیا بر روی حافظه و رفتار مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از موش های صحرایی نر با محدوده وزنی 150-120 گرم استفاده شد. موش ها به دو گروه 50 تایی تقسیم شده و طی مراحلی اثر لیتیم بر روی حافظه و رفتار آنها، مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه از T-maz استفاده شد. آزمایش طی یک دوره سه روزه انجام شد که روز اول به عنوان مرحله اکتشاف، روز دوم به عنوان مرحله یادگیری و روز سوم به عنوان مرحله ضبط محسوب گشت. در این مطالعه دو اثر بررسی شد: 1) تعیین جهت ورود موش ها به هر یک از بازوهای ماز T شکل در مرحله ضبط حافظه در مقایسه با جهتی که در مرحله یادگیری فرا گرفته بودند. 2) اندازه گیری زمان لازم جهت رسیدن موش های تحت آزمایش به جعبه هدف در مقایسه با موش های گروه کنترل. نهایتا داده ها با هم مقایسه شدند. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه پس از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که موش های تحت آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، دچار اشکال در انتخاب جعبه هدف شدند. همچنین زمان لازم جهت رسیدن به جعبه هدف برای گروه تحت آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت که لیتیم کلراید دارای اثر منفی بر روی حافظه و رفتار موش های صحرایی می باشد.